دو بیتی های فایز دشتی (7)

به قرآنی که آیه ش بی شماره به آن شاهی که تیغش ذوالفقاره سر از بالین عشقت بر ندارم که تا دین محمد برقراره *** مکش شانه باین زلفین پر چین مران امواج هندو را بماچین همی ترسم سپاه کفر فایز در آرد در تصرف کشور دین *** دگر شب شد که مشتاق حضورم کنم یاد از رفیق گشته دورم نسوزد هیچ عاشق مثل فایز خمیر آسا گرفتار تنورم *** مکن زلف سیه را دام مردان بترس از آه بی هنگام مردان تو روزی حال فایز را نگه کن که شد روزش سیه چون شام مردان دو بیتی های فایز دشتی (7)...